Υποθαλάσσια Σαντορίνη

Δημοτικό Σχολείο Εμπορείου Θήρας

Ένας από τους σκοπούς του kallistorwntas ειναι και η ανάδειξη του "κάλους" σε δράσεις της Σαντορίνης. Μία από αυτές είναι και το πρόγραμμα του Δημοτικού Σχολείου στο Εμπορείο με θέμα: "Η Θάλασσα καιη ρύπανσήτης"

Οι στόχοι του προγράμματος υλοποιήθηκαν όπως είχαν σχεδιαστεί. Δεν καταφέραμε ωστόσο να πραγματοποιήσουμε μια επίσκεψη στο εργοστάσιο αφαλάτωσης και στο ναυτικό μουσείο Οίας. Οι μαθητές δούλεψαν με όρεξη και πολύ ενθουσιασμό ξεπερνώντας ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Επίσης ενημερώθηκαν και ευαισθητοποιήθηκαν σχετικά με το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Οι δραστηριότητες μας ήταν οι εξής :
1) Τα παιδιά γνώρισαν το θαλάσσιο οικοσύστημα:

o Ποιοι οργανισμοί ανήκουν στο θαλάσσιο οικοσύστημα .

o Πώς τρέφονται .

o Ποιοι οργανισμοί κινδυνεύουν και γιατί .

2) Εμπλουτίσανε το λεξιλόγιο τους με λέξεις σχετικές με το θαλάσσιο οικοσύστημα( οικοσύστημα , πλαγκτόν , μόλυνση , πετρέλαιο κ.α. )

3) Έγινε αφήγηση παραμυθιών σχετικά με τη θάλασσα όπως: « Η ζωή στη θάλασσα » ( Maria Rius και J.M. Parramon ) , «Τα ψάρια στη θάλασσα » ( εκδ. Αστέρας) και « Το φαγκρί και το σκουμπρί » ( Ε. Τριβιζά, εκδ. Ελλ. Γράμματα).

4) Τα παιδιά , με τη μορφή κολάζ , έφτιαξαν τον καθαρό βυθό και το μολυσμένο βυθό .

5) Κατασκευή ψαριών από πηλό, ψηφιδωτά ψαριών και καραβάκια από ανακυκλώσιμα υλικά .

6) Δημιουργία σχηματοποιήματος .

7) Τα παιδιά παρακολούθησαν ένα ενημερωτικό DVD με τίτλο

«Ο κύκλος των Ωκεανών » και στη συνέχεια συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις αιτίες της θαλάσσιας ρύπανσης , επιπτώσεις που έχει τόσο στα ψάρια όσο και στον άνθρωπο καθώς και τα μέτρα προστασίας που πρέπει να ληφθούν.

8) Για τη λήξη της σχολικής χρονιάς και ως μορφή τελικής παρουσίασης του προγράμματος τα παιδιά τραγούδησαν και χόρεψαν το τραγούδι : «Η Αλίκη στη χώρα των ψαριών » , Τραγούδι από την παιδική σκηνή του θεάτρου έρευνας του Δημήτρη Ποταμίτη.

9) Δημιούργησαν μια θαλασσινή ιστορία.

10) Κατασκεύασαν θαλασσινό σταυρόλεξο.

11)Δημιούργησαν ένα παραμύθι με τίτλο «Η ιστορία του βυθού».

12) Συμμετείχαν σε καθαρισμό παραλίας.

Τα παιδιά διασκέδασαν με το πρόγραμμα και μας υποσχέθηκαν ότι από εδώ και μπρος θα βάλουν τα δυνατά τους για να σταματήσει η ρύπανση του νερού γιατί είναι ένα ζήτημα που μας αφορά όλους..!

Υπεύθυνες προγράμματος: 1) Δουκακάρου Ειρήνη 2) Σιγάλα Θεώνη

Πηγή: http://oikokyklades.blogspot.com/

Το Νέο Νοσοκομείο Σαντορίνης

Πριν λίγα μόλις χρόνια, και μόνο η σκέψη ότι μπορεί η Σαντορίνη να αποκτήσει Νοσοκομείο έμοιαζε με όνειρο θερινής νυκτός . Αν τολμούσες να ξεστομίσεις την πιθανότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος, θα σε περνούσαν τουλάχιστον για γραφικό και ονειροπόλο .
Κι όμως, το οικοδόμημα του νέου Νοσοκομείου Σαντορίνης μέρα με τη μέρα προχωράει, ξεφυτρώνει μέσα από τον τράφο, του ευγενώς προσφερθέντος από την εκκλησία της Σαντορίνης οικοπέδου και ατενίζει περήφανο τους περίεργους περαστικούς, που ακόμη και τώρα μέσα τους αναρρωτιούνται : « Κα μα λες να τελειώσει καμμιά φορά να σωθούμε ή σαν το γεφύρι της Άρτας θα βολοδέρνει; Κι άμα το τελειώσουνε θε να βρεθούνε γιατροί για νάρθουνε ; »
Αν και έχω αναφερθεί ξανά στο θέμα της λειτουργίας του Νοσοκομείου, αλλά και γενικότερα στα προβλήματα οργάνωσης των Υπηρεσιών Υγείας, των απομακρυσμένων από το κέντρο περιοχών της χώρας μας, επιτρέψτε μου την επανάλειψη .
Τα νησιά μας και ειδικότερα οι Κυκλάδες, όπως βρίσκονται διασκορπισμένες στο πέλαγος, είναι υποχρεωμένες διοικητικά να υπάγονται στην πρωτεύουσα του Νομού, την Ερμούπολη Σύρου . Είναι λογικό,λοιπόν, να υπάρχει το διοικητικό κέντρο, η Πρωτεύουσα, με όλες τις Υπηρεσίες συγκεντρωμένες εκεί προς χρήση όλων των πολιτών – κατοίκων του νομού .
Αυτό βέβαια προϋποθέτει ευχερή και απρόσκοπτη συγκοινωνιακή πρόσβαση από και προς την Πρωτεύουσα, αλλιώς η ταλαιπωρία των χρηστών θα είναι απίστευτη . Τις πιο πολλές φορές από πολιτική αδυναμία, αλλά και αρκετές φορές από φυσικές καταστάσεις η επικοινωνία των νησιών με τη Σύρο, δεν είναι εφικτή .
Και αν η ανάγκη των πολιτών έχει να κάνει με απλές διοικητικές εργασίες (διάφορα έγγραφα, πολεοδομικές υπηρεσίες, ακόμη και ο δικαστικός τουρισμός ), η ταλαιπωρία τους είναι μικρή και οικονομική αιμορραγία τους όχι ευκαταφρόνητη .
Τι γίνεται όμως με τα προβλήματα υγείας ; Είναι ποτέ δυνατόν να σκεφθεί κανείς ότι για απλά καθημερινά προβλήματα, που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν από τα Κέντρα Υγείας, θα πρέπει ιεραρχικά να πάει στη Σύρο ; Κι αν κάνει τον πόνο του κουράγιο και πάρει το καράβι – όποτε υπάρχει και πάει στη Σύρο σε τρέχοντα θέματα, μπορεί κανείς να διανοηθεί ότι θα προλάβει να πάει στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο σε επείγον πρόβλημα ; Δε θα προτιμήσει να πάρει το αεροπλάνο ή το πρώτο καράβι για την Αθήνα ;
Αυτή η αναγκαιότητα έκανε πολλά νησιά να αγοράσουν μικρά δημοτικά αεροπλάνα, που, κυριολεκτικά, παρά τις υπερβολές μερικές φορές, έχουν σώσει ζωές . Το φάσκειν και αντιφάσκειν του Κράτους είναι και αυτές ακόμη οι αεροκομιδές ασθενών με το ΕΚΑΒ, στην Αθήνα πάνε .
Γι΄ αυτό και είμαστε πεπεισμένοι ότι το νέο Νοσοκομείο Σαντορίνης θα πρέπει να συνδεθεί ή και υιοθετηθεί ακόμη από μεγάλο Νοσοκομειακό Κέντρο της Αθήνας .
Ο σχεδιασμός του πρέπει να είναι τέτοιος, που να μπορεί να αντιμετωπίζει όλα τα θέματα και τα προβλήματα του νησιού. Είναι, όμως, ουτοπία, αδύνατον και μάλλον επικίνδυνο να υποστηρίξει κανείς ότι θα ξεκινήσει με όλες τις δυνατότητές του αναπτυγμένες . Η εξέλιξη της ανάπτυξης των λειτουργικών του δυνατοτήτων πρέπει να γίνει σταδιακά και με την κατάκτηση μιάς φάσεως να ακολουθεί η επόμενη .
Οι βασικές ιατρικές ειδικότητες πρέπει απαραιτήτως να υπάρχουν με την έναρξη της λειτουργίας του Νοσοκομείου . Οι άλλες ειδικότητες πρέπει να στέλνονται από το «μητρικό» Νοσοκομείο του Κέντρου εναλλάξ, ώστε οι γιατροί εναλασσόμενοι δεν χάνουν επιστημονικά και τεχνικά την καθημερινή εμπειρία και ανανέωσή τους .
Τα βασικά προβλήματα, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το νέο Νοσοκομείο της Σαντορίνης είναι :
1ον . Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπως αυτή ορίζεται με την Προληπτική Ιατρική και την αντιμετώπιση των καθημερινών αναγκών των πιλιτών .
2ον . Η Επείγουσα Ιατρική για τις αιφνίδιες αρρώστιες και τα ατυχήματα και
3ον . Η Νοσηλεία μικρής διάρκειας περιστατικών .
Αυτά κατ΄αρχήν πρέπει να αποτελέσουν το στόχο μας και αφού κερδίσουμε αυτό τό στοίχημα να έχουμε την υποδομή να αναπτύξουμε και τις άλλες δυνατότητες, που ελπίζω ότι έχουν προβλεφθεί, κατά το σχεδιασμό του .
Με αυτές τις λίγες σκέψεις ευχόμαστε την γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών του Νοσοκομείου μας και μέσω του εντύπου αυτού και της Θηραϊκής Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών ας ξεκινήσει ένας διάλογος και προβληματισμός για όσους θέλουν να συνδράμουν ουσιαστικά στην πιο άρτια λειτουργία του .
Γιάννης Π. Αργυρός
Μαιευτήρ - Χειρουργός - Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής
Πανεπιστημίου Αθηνών


Πηγή: Περιοδικό Θηραϊκής Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών

Το εθελοντικό αίμα....πληρώνει.....τα ναυλα του....

Ερώτηση από το Συνασπισμό

Νέες αντιδράσεις για το ζύγισμα του αίματος

Για μια ακόμα φορά φτάνει στη Βουλή η άκομψη συμπεριφορά των ακτοπλοϊκών και αεροπορικών εταιρειών, που επιμένουν να ζυγίζουν την εθελοντική προσφορά των αιμοδοτών, κόβοντας στη συνέχεια παραστατικά και χρεώνοντας κόμιστρο. Η νέα ερώτηση έγινε από τους Βουλευτές του Συνασπισμού Θοδωρή Δρίτσα και Γρηγόρη Ψαριανό, που βασίστηκαν –όπως όλα δείχνουν- σε σχετικό δημοσίευμα της Κοινής Γνώμης. «Πριν λίγες μέρες, πραγματοποιήθηκε στη Σαντορίνη η 37η Εθελοντική Αιμοδοσία που διοργανώνει από το 1992, δύο φορές το χρόνο, η Τράπεζα Αίματος Σαντορίνης, σε συνεργασία με το νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού. Θεωρήθηκε ιδιαίτερα επιτυχής, εφόσον μεταξύ των 750 περίπου εθελοντών, οι 118 ήταν νέοι αιμοδότες», αναφέρουν στην ερώτησή τους και προσθέτουν: «Η απογοήτευση όμως ήρθε για μια ακόμη φορά, όταν ζητήθηκε κόμιστρο για τη μεταφορά των μονάδων αίματος με πλοίο στην Αθήνα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν εκπρόσωποι από την Τράπεζα Αίματος «επιτέλους πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι το αίμα δεν είναι πατάτες για να το ζυγίζεις και να κόβεις τιμολόγιο».

του Δημήτρη Πράσσου
Ανυπαρξία αιμοδοτικής πολιτικής

Η ερώτηση απευθύνεται προς τους Υπουργούς Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης - Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων - Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και οι Βουλευτές ζητούν να πληροφορηθούν : « Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβούν ώστε να επιλυθεί άμεσα το χρονίζον αυτό -βαθύτατα προσβλητικό απέναντι στους εθελοντές αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία - καθεστώς «τιμολόγησης» του αίματος και να επιβληθεί η δωρεάν μεταφορά του με το προσφορότερο μέσο (αεροπλάνο ή πλοίο) που διαθέτει το κάθε νησί».
Αξίζει πάντως να σημειωθεί, πως για τα ίδιο θέμα έχουν γίνει αρκετές ερωτήσεις, ενώ ο Νομάρχης Κυκλάδων, έχει αποστείλει επιστολές διαμαρτυρίας στον πρώην και το νυν πρωθυπουργό. Παραπέμπεται πάντα στα αρμόδια υπουργεία, ενώ χαρακτηριστικό της έλλειψης πολιτικής για την αιμοδοσία είναι και το γεγονός πως ούτε καν αφίσες δεν διαθέτει το Υπουργείο Υγείας, προκειμένου να τις διαθέσει στις κατά τόπους Τράπεζες Αίματος. Χαρακτηριστικό είναι, πως όταν ζητήθηκε έντυπο υλικό, η διαδικασία που υποδείχτηκε ήταν τόσο γραφειοκρατική και χρονοβόρα που οι υπεύθυνοι της τράπεζας Αίματος Σαντορίνης, προτίμησαν να συνεχίσουν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις.


του Δημήτρη Πράσσου
Εφημερίδα: Κοινή Γνώμη 08 Ιουνίου 2010

Y.Γ.kallistorwntas: Η Σαντορίνη σε 80 - 100 χρόνια θα πρέπει να είναι υπερήφανή εκτός από το ηλιοβασίλεμα την ιστορίατης τις αρχαιότητες τους ανθρώπους αλλά και τις εκκλησίες για τη δράση της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης..... Ειναι τόσο συγκινητικό να βλέπεις κατοίκους του νησιου να συμμετέχουν όσο πιο ενεργά μπορούν κάθε φορα....Δενμπορείτε ναφανταστείτε οι στηλοβάτες της Τράπεζας πόσο άγχος και συνάμα μεράκι και πολύ ανθρωπιά κουβαλάνε πράττοντας αθόρυβα ΤΑ ΠΑΝΤΑ...μόνο και μόνο για να βοηθήσουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ .... κ. Μαίνα ετσι δεν είναι.... Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα μπράβο αξίζετε...... και εσεις και όλη η ομάδα..... Και ακόμα τρέχουν.....οι Άνθρωποι της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης αποδεικνύουν την ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ......Ειμαστε μαζί σας.... Και ας έγινε γάμος φέτος πήγατε πολύ καλά για άλλη μια φορα΄......

Νοσοκομείο Σαντορίνης

Το χω προτείνει πολλές φορές το Νοσοκομείο της Σαντορίνης ΟΦΕΙΛΕΙ να ονομαστει :Νοσοκομείο Σαντορίνης: Αντώνης Κονταράτος
ετσι για να μην ξεχνάμε μερικές ΜΟΡΦΕΣ τησ Σύγχρονης Ιστορίας του Νησιού μας.........

www.neasantorinis.gr

Τουρισμός πριν 30 χρόνια στο Μεγάλο Χωριό Σαντορίνης

Παραμονή των Αγίων Αναργύρων και ήμαστε μαζεμένες αρκετές γυναίκες στην εκκλησία για την ολονυχτία. Με πρωτοψάλτισσα το Νικολέττι του Γιώργη του Κοφινά, ψάλαμε όλα τα τροπάρια και τα κοντάκια των Αγίων. Στη συνέχεια για να μην νυστάζουμε, λέγαμε ιστορίες και διάφορα συμβάντα……
Εκείνο που θυμάμαι από κείνη τη βραδιά είναι το περιστατικό που μας διηγήθηκε το Νικολέττι.

Ήτανε καλοκαίρι απόβραδο, που λέτε και ήμαστε όλοι οι γειτόνοι καθισμένοι όξω στα ριμίδια κι ηβεγγερίζαμε. Εκεί περνούνε δυο τουρίστες, ένας άντρας και μία γυναίκα: - - Καλησπέρα , μας λένε με μισοελληνικά – Μπογκιόρνο κάνω εγώ ιταλικά που ηθυμούυμουνε από τσοι Ιταλοί!!...- Κα , που ηβρεθήκανε οι κακόσορτοι εδωδά, τέτοια ώρα;…. Ίσα Ισα ημαγείρευα μανέστρα με τη φρέσκια ντομάτα, όπως κάθε βράδυ- Μμμμ…. Μμμμμ ηκάνανε οι τουρίστες που των άρεσε η μυρωδιά.
- Κα Γιώργη, κα να συγχωρεθούνε τα πεθαμένα σου, συνεχίζει το Νικολέττι, να τωνε πουμε να ρθουνε να φάνε ένα πιάτο μανέστρα, γιατί τσοι νοιώθω ξενηστικωμένοι;
- Κα βέβαια, ξένοι ανθρώποι…… Ελάτε παιδιά μέσα, Ελάτε ματζάρε, τωνε γνέφει ο Γιώργης,
Καθίζομε στο τραπέζι, βάζω τηνμανέστρα στα πιάτα κι ότι άλλα είχαμε κι αρχίζομε να τρώμε….. Μμμμ ωαια η κιούπα ( Ωραία η σούπα, ηθέλανε να πούνε). Αμα ηποφάαμε λέω πάλι του Γιώργη – Κα, που θα πάνε τέτοια ώρα να κοιμηθούνε οι ανθρώποι; Να τσοι βάλωμε εδωδά, στσοι καναπέδες να πέσουνε, γιατί είναι κρίμα! Τότες η Σαντορίνη , δενείχε ούτεξενοδοχεία, ούτεδωμάτια, ούτε πράμμα, μόνο ένα ξενοδοχείο είχε στα Φηρά. Τωνε στρώνω στσοι καναπέδες, κι εγώ με το Γιώργη ηπέσαμε στο κρεββάτι, αφού ήβαλα το μάνταλο στην πόρτα κι ήσβυσα τη λάπα. Σε λιγάκι μπάρεμου σκουντώ το Γιώργη. – Κα φοβούμαι , δεν μπορώ να κοιμηθώ. – Ίντα φοβάσαι; Κοιμήσου και μη μιλείς! Κα ξέρω γω ίντα αθρώποι είναι τουτοιδά. Ω ίντα τρεζάδα ήκαμα!!1……. Να μην σας τα πολυλέω ετσαδα ηξημερώθηκα, καθισμένη απάνω στο κρεββάτι!.....

Αυτά μας διηγήθηκε τότε το συγχωρεμένοτο Νικολέττι, μια αγιασμένη γυναίκα της Σαντορίνης……
Αργυρούλα Παπανδρεοπούλου – Αναγνώστου
«Θηραϊκά Νέα» - Ιούνιος 2000 αριθμ ೨೫೦


Ειμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που είχα την τιμη να γνωρίσω και να θυμάμαι τόσο το Νικολέττι του Μεγαλοχωριου, όσο και το συγχωρεμένο πια αντρα της Γιώργο του Κοφινά. Η οικογένεια τους είναι ιδιαίτερα αγαπημένη σε μένα.... Νικολέττα, Ηλία, Ανάργυρε και αδερφέ Πρόδρομε, οι δυο αυτοί στυλοβάτες του σπιτιου σας, προσωπικά μ έχουν στιγματίσει θετικά με τηζωή τους..... Ειναι μορφές της παλιάς Σαντορίνης που δυστυχώς στο πέρασμα του χρόνου χάνονται......Πόσες αρχόντισσες και πόσοι μερακλήδες υπάρχουν κρυμμένοι στα χωριά μας...... Κοιτάξτε με πόση ανθρωπια άνοιγαν το σπίτι στους τουρίστες... εστω και με τον αγνό φόβο νατους κυριευει......
Θα προσπαθήσω φέτος το καλοκαίρι να σας παρουσιάσω πολλούς μα πάρα πολλούς τέτοιους γέροντες από το νησί και νομίζω ξέρω από που θα αρχίσω... κ. Ειρήνη σας έρχομαι..... επίσης Ελευθερία και Λίτσα ετοιμαστείτε γιαβεγγερα αλλοτινη.......

Σαντορίνη

Έτσι για να πάει καλά η βδομάδα: http://blogs.sch.gr/tasos_st/2010/06/06/%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7/

Σαντορίνη Άνωθεν - Εκδόσεις Μίλητος

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΑΝΩΘΕΝ- Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ

Από τις Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ, στη σειρά ΑΝΩΘΕΝ, κυκλοφόρησε το καλαίσθητο λεύκωμα ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, με επιμέλεια έκδοσης, ανθολόγηση κειμένων και σχόλια φωτογραφιών του Εμμανουήλ Λιγνού, διευθυντή της εφημερίδας « Θηραϊκά Νέα», και φωτογραφίες του Γιάννη Γιαννέλου, που όλες έχουν ληφθεί από ελικόπτερο.

Τις θαυμάσιες φωτογραφίες από όλη τη Σαντορίνη, που δημοσιεύονται στις 240 σελίδες του εντυπωσιακού λευκώματος, συνοδεύουν κείμενα, που ανθολόγησε ο γνωστός Θηραίος νομικός και δημοσιογράφος Μανώλης Λιγνός, των : Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Ηλία Βενέζη, Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα, Μάριου Πλωρίτη, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, Πάρι Πρέκα, Αθηνάς Ταρσούλη, Νίκου και Μυρσίνης Σαντοριναίου, Γιάννη Σφακιανάκη, Αντώνη Κονταράτου, Γουλιελμίας Συρίγου – Μονιούδη, και των : Βασίλη Αλεξάκη, Ντιάνας Αντωνακάτου, Γιώργου Ανωμερίτη, Φωτεινής Ζαφειροπούλου, Καδιώς Κολύμβα, Σάββα Κονταράτου, Ιωάννου Κουμανούδη, Αλεξάνδρας Λειβαδίτου, Γιολάντας Πατεράκη, Δημήτρη Περετζή, Βάλσαμου Πιτσικάλη, κ.ά.

Ο γνωστός Εκδότης Νίκος Χαϊδεμένος, εραστής της Σαντορίνης και ιδιαίτερα της Οίας, φρόντισε προσωπικά το λεύκωμα και οι εκλεκτοί Συνεργάτες του με την τέχνη τους απόδωσαν την χρωματική ιδιαιτερότητα της Σαντορίνης.

Συντελεστές: Εκδότης: Νίκος Χαιδεμένος. Επιμέλεια έκδοσης, ανθολόγηση κειμένων, σχόλια φωτογραφιών: Εμμανουήλ Λιγνός, Φωτογραφίες: Γιάννης Γιαννέλος, Αγγλική Μετάφραση: Βασιλική Λάϊνα – Ρήγου. Πιλότος: Χρίστος Νικολόπουλος. Σχεδιασμός, σελιδοποίηση: Χριστίνα Τζουγανάτου. Επεξεργασία εικόνας: Γιώργος Αλεξάνδρου, Γιάννης Δουσμάνης, Αθηνά Γυπαράκη. Συντονισμός παραγωγής: Σοφία Καραμανίδου. Εκτύπωση, βιβλιοδεσία: Τροία Εκδοτική. Copyright: Εκδόσεις Μίλητος – Αθήνα 2010.

Εισαγωγικό κείμενο Εμμανουήλ Λιγνού από το λεύκωμα:

« ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΑΝΩΘΕΝ» ( Εκδόσεις Μίλητος)

Π η γ ή ε μ π ν ε ύ σ ε ω ν , η Σ α ν τ ο ρ ί ν η

Η Σαντορίνη δεν έχει εμπνεύσει μόνο ποιητές και πεζογράφους, που με τα ποιήματά τους (Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης, κ.ά.) και τα πεζά τους (Ηλίας Βενέζης, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Ανδρέας Καραντώνης, Τάσος Αθανασιάδης, Αθηνά Ταρσούλη, κ.ά.) περιγράφουν το συγκλονιστικό αυτό τόπο, αλλά και ζωγράφους, που με το χρωστήρα τους και τα χαράγματά τους, απέδωσαν τα χρώματα της γης και τις συνθέσεις της λαϊκής αρχιτεκτονικής ( Νίκος Xατζηκυριάκος – Γκίκας, Πάρις Πρέκας, Παναγιώτης Γράββαλος, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Ντιάνα Αντωνακάτου, Μάρκος Βενιός, Ζωή Αλαφούζου, Χριστόφορος Ασιμής, Άννα Μενδρινού κ.ά.), ακόμη και διάσημοι αρχιτέκτονες έχουν θαυμάσει και επαινέσει τα δημιουργήματά των μαστόρων του νησιού ( Λε Κορμπυζιέ, κ.α.).

Το σύμπλεγμα των ηφαιστειακών νησιών της Σαντορίνης ευτύχησε να έχει φωτογραφηθεί από παλιά.

Έτσι, στα 1895-1905, φωτογράφοι συνόδευσαν τον ανασκαφέα της Αρχαίας Θήρας Γερμανό Αρχαιολόγο Βαρώνο Χίλλερ φον Γκαίρτρινγκεν και αποθανάτισαν, όχι μόνο την αποκαλυπτόμενη αρχαία πόλη, αλλά και πολλά τοπία της Θήρας ( Φηρά, Καμάρι, Περίσσα, Οία κ. ά.).

Η γνωστή φωτογράφος Nelly (Νέλλυ Σουγιουτζόγλου – Σεραϊδάρη), στα συχνά ταξίδια της για διακοπές στη Σαντορίνη με το διεισδυτικό φακό της, μας άφησε τοπία και ανθρώπους. Οι φωτογραφίες της διάσωσαν στο χρόνο την προσεισμική Σαντορίνη.

Ο μέτοικος στο νησί επαγγελματίας φωτογράφος Γεώργιος Ιωακειμίδης κατέγραψε, με τις γυάλινες πλάκες, τοπία πριν το σεισμό του 1956 και τις εκρήξεις του Ηφαιστείου το 1925 και το 1949 – 50.

Ο Robert A. Mc Cabe στο λεύκωμά του, « ΕΛΛΑΔΑ – Τα χρόνια της Αθωότητας (1954 – 1965)», αφιερώνει το εξώφυλλο και πολλές σελίδες του στη Σαντορίνη, με φωτογραφίες «εποχής».

Ο Σπύρος Μελετζής, η Βούλα Παπαϊωάννου, ο Νίκος Κοντός, ο Γιάννης Σκουρογιάννης και άλλοι με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους «έπαιξαν» με το φως και τη σκιά στα τοπία του νησιού.

Ο Δημήτρης Ταλιάνης με τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες του, που δημοσιεύτηκαν στα λευκώματα « ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ και η θάλασσα ¨ έτεκε γην¨ » ( 1998 ) και «ΟΙΑ» ( 2006).

Ο Γιώργος Μέης με τα λευκώματα, τις αφίσσες και τις φωτογραφίες του, με τις νέες τεχνικές, δίνει άλλες διαστάσεις στα τοπία της Σαντορίνης.

Ο Alexandre και η Emilie κυκλοφόρησαν το Νοέμβριο του 2008 το λεύκωμα: « ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ σ τ ι γ μ έ ς».

Το λεύκωμα ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΑΝΩΘΕΝ παρουσιάζει το σύμπλεγμα των ηφαιστειακών νησιών: Θήρα, Θηρασία, Ασπρονήσι, Ηφαίστεια (Παλιά και Νέα Καμένη), φωτογραφημένων από τον ουρανό. Εντυπωσιακό το αποτέλεσμα που θα απολαύσετε φυλλομετρώντας το λεύκωμα της σειράς ΑΝΩΘΕΝ, των καλαίσθητων εκδόσεων ΜΙΛΗΤΟΣ, που φρόντισε προσωπικά ο « εραστής» της Σαντορίνης, και ιδιαίτερα της Οίας, διευθυντής τους Νίκος Χαϊδεμένος. Εμμανουήλ Λιγνός

www.topmelodyfm.gr

Ανάδειξη των ευρημάτων της Αρχαίας Θήρας

ΕΡΩΤΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥΚΚΕ ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ – ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ – ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ

Προς τον Υπουργό Πολιτισμού & Τουρισμού
Θέμα. Ανάδειξη των ευρημάτων της Αρχαίας Θήρας.
Το Επαρχιακό Συμβούλιο Θήρας, αλλά και οι κάτοικοι του Καμαρίου Σαντορίνης, έχουν ζητήσει από το Υπουργείο να υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση για την ανάδειξη των ευρημάτων της αρχαίας Θήρας, που εδώ και χρόνια βρίσκονται σε αποθήκες.
Παρά το γεγονός ότι το κονδύλι που απαιτείται δεν είναι μεγάλο, τα σπουδαίας αρχαιολογικής αξίας ευρήματα, δεν έρχονται στο φως, λόγω της αδιαφορίας του Υπουργείου Πολιτισμού, τόσο επί Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, όσο και επί ΝΔ.
Οι κάτοικοι της Σαντορίνης παρακολουθούν με αγανάκτηση την αντιφατική πολιτική, που ενώ από τη μια μεριά τους δεσμεύει τα περιουσιακά στοιχεία όπως οικόπεδα, χωράφια κτλ. Σε διάφορες περιοχές του νησιού, λόγω των αρχαιολογικών ευρημάτων. Από την άλλη, τα αφήνει αναξιοποίητα να ρημάζουν και να καταστρέφονται σε αποθήκες.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, αν σκοπεύει και πότε, να χρηματοδοτήσει την προστασία και ανάδειξη των ευρημάτων της αρχαίας θήρας.

www.topmelodyfm.gr

Σχόλιο: Επιτρέψατε μου όμως να παρατηρήσω το εξής: Η τυχόν ανάδειξη των ευρημάτων της Αρχαίας Θήρας, ή περιοχών όπως η Αρχαία Ελευσίς ( αλήθεια ξέρει κανεις πουείναι χιχιχι)... αλλά και του Ακρωτηρίου... Οφείλουν να γίνονται με βασικό σκοπό όχι μόνο την τουριστική προβολή (3-4μήνεςκαιέξω από εδώ) αλλά πρέπει επιτέλους το νησί να πρωτοστατήσει και στην Ανάπτυξη της Γνώσης ως προς την Τοπική του Ιστορία.... Αν μέσω της ανάδειξης των ευρημάτων καταφέρουμε να πετυχουμε να γνωρίσουν οι κάτοικοι του νησιου την ίδια την ιστορία και να τηνμεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά αλλά και γιατί όχι και στους τουρίστες τότε σίγουρα η Σαντορίνη μας θα κάνει ένα βήμα μπροστά!!

Κυκλάδες Νήσοι ...από το παρελθόν

Πληροφορίες για τη Σαντορίνη κατά το 19ο αιώνα , έχουν σήμερα σειρά στις Τυποκυκλάδες, αλιευμένες και αυτές από τα «Ελληνικά» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή. Ο εμβριθέστατος λόγιος, αναφέρεται βέβαια δια μακρών στην ηφαιστειακή και γεωλογική ιστορία του νησιού, αλλά έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι καταγραφές του για τις συνήθειες και ασχολίες των κατοίκων. «Η γη της Θήρας αν και κατά το φαινόμενον ξηροτάτη και άκαρπος και συγκειμένη όλως εκ τετριμμένης κισσήρεως, είναι όμως άπασα δεκτική καλλιεργείας μηδέ των ορέων και των βράχων αυτής εξαιρουμένων αι δια της επιμελείας των κατοίκων κατέστη ως κήπος» σημειώνει. Αλλά το νησί παρήγε και ένα προϊόν, εξαφανισμένο σήμερα. Πρόκειται για το βαμβάκι που «κλαδευόμενο ως η άμπελος, διαρκεί έτη πολλά και εξ πασών των νήσων μόνο εν Θήρα και εν Θηρασία γίνεται». Από αυτό, σύμφωνα με τον Ραγκαβή οι γυναίκες υφαίνουν «πανία αρκετά καλά και μάλιστα δίμητα, πλέκουσι δε και σκούφους και βαμβακομαλίνους φανέλας αρίστης κατασκευής και περιπόδια, ων εξάγονται κατά έτος έως 8.000 ζευγαριών».
Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι αναφορές στο κρασί. «Ο οίνος της Θήρας ου μόνον είναι εξαιρέτου γεύσεως και ποιότητος, αλλά διατηρείται αεί καθαρός και άδολος» σημειώνει ο συγγραφέας. Απολαυστική είναι όμως η περιγραφή των τότε κατοίκων, την οποία παραθέτουμε αυτούσια. «Εισί δε οι κάτοικοι εν γένει φυσικώς μεν δυνατωτάτης κράσεως, μάλιστα οι χωρικοί, μετρίου και μάλλον μεγάλου ή μικρού αναστήματος, ευτραφείς, προπάντων αι γυναίκες έχουσαι και στήθος εν γένει ανεπτυγμένον, χρώματος μάλλον μελάγχροος ή λευκού, τας τρίχας μελανοκαστανάς, και την φυσιογνωμία σοβαράν μάλλον και ουχί δύσμορφον, ηθικώς δε εισί πράοι ευάγωγοι, εγκρατείς, πειθήνιοι προς τας αρχάς και προς τους ανωτέρους, αιδήμονες, φιλόπονοι, φιλόξενοι , επι την γεωργίαν και το εμπόριον και εις άκρον προσηλωμένοι εις την πατρώνα γην και την οικογένειαν, έτι δε και χρηστοήθεια μεγάλη επικρατεί γενιώς εν τη νήσω τάυτη εν ην ουδέν χαμαιτυπείον υπάρχει, ουδέ ευρίσκεται γυνή μετερχομένη το αισχρόν του το επάγγελμα. Και τον ο0ίνο δε αυτόν, το μόνον ούτως ειπείν, άφθονον προϊόν της γης των , καθώς και πάντα τα πνευματώδη ποτά, μετά μεγάλης εγκρατείας και μετριότητος μεταχειρίζονται οι Θηραίοι».
Σημαντική είναι και η λεπτομέρεια για τη συμβίωση των ορθοδόξων με τους περίπου 700 καθολικούς που βρίσκονταν στη Σαντορίνη, οι οποίοι «ζώσιν ουχί ως αλλαχού κεχωρισμένοι από των ελλήνων, αλλά μεμιγμένοι μετ’ αυτών εν τη πρωτεούση, και ακολουθούσι δι αδείας του Πάπα κατά τας εορτάς και τας νηστείας το παλαιόν ημερολόγιον, απ’ εναντίας των άλλων νήσων εν ας οικούσι καθολικοί και εκ τούτου προέρχεται μεγάλη ομόνοια μεταξύ των κατοίκων».

του Δημήτρη Πράσσου
Εφημερίδα Κοινή Γνώμη 4/6/2010